1983ko ekainean, Isabel Herguera gazteak –Bilboko Arte Ederren Fakultateko laugarren mailako ikaslea zen orduan–, Mikel Arce kidearekin batera, Lavabo bideo-instalazioa inskribatzeko fitxa bat igorri zuen, Bideo Jaialdian parte hartzea ofizial egiteko. Jaialdi hori urtebete lehenago sortu zuen Guadalupe Echevarriak Donostia Zinemaldiaren esparruan. Ohiko inskripzio-materialez gain (zehaztapen teknikoak, curriculumak eta biografiak), artxiboan gordeta dago obra aitzindariaren deskribapen xehatua, artistek berek idatzia.

Bi hilabete lehenago eta bekadun zirela, Herguerak eta Arcek beren Lavabo bideo-eskultura Artederren aurkeztu zuten. 1981az geroztik Bilbon egiten zen arte garaikidearen azoka horretan, artistak biltzen ziren eta margolaritzako, eskulturako, zeramikako eta argazkigintzako azken berritasunak aurkezten ziren. Arteder 83 funtsezkoa izan zen. Batetik, antolakuntzak lehen aldiz barne hartu zuen bideoa bere obra artistikoen katalogoan. Bestetik, azoka –bai eta merkatua ere– egin zenean, ofizialki eratu zen Euskal Artisten Elkartea, artearen eta kulturaren arloan «presio-talde» izateko asmotan.

Lavabo obraz gain, Euskadin egindako lehen bideo-instalazioa eta Estatuan egin den lehenetariko bat, Guadalupe Echevarria buru zen taldeak beste euskal bideo-pieza bat berreskuratu zuen erakusleiho artistiko eferbeszente horretatik, gainerako 38 tituluekin batera, Bideo Jaialdiaren Nazioarteko Lehiaketan sartzeko: Juan Carlos Eguillorren Bilbao la muerte, hain zuzen. Egileak berak, baliabide horrekin egindako lehen saioan, esan zuen urte horretan bertan Bilbon gertatutako uholde historikoaren iragarpena zela.

Herguera aitzindaria zen, eta Arce ere bazen aitzindaria nolabait: beren baterako lana egin baino urtebete lehenago, ikastoletako irakasleei zuzenduta zeuden eta ikus-entzunezko baliabideei buruzkoak ziren ikastaro batzuetako monitorea izan zen, Eusko Jaurlaritzaren babesarekin, eta esan daiteke hizkuntza berri batean alfabetatzea lortzeko lehen urrats bat izan zela arlo pedagogikoan.